200 год касцёлу ў Забалаці

Ксёндз Генрык Яблонскі прывітаў светароў, якія прыбылі на ўрачыстасць, прадстаўнікоў мясцовай улады, дзяцей і моладзь, а таксама ўсіх вернікаў, голас якіх у гэты дзень быў чутны і па-за мурамі святыні, паколькі яна нават не змясціла ўсіх. Ён узгадаў гісторыю гэтай цудоўнай святыні.

Першы драўляны касцёл быў пабудаваны тут у 1622 годзе, яго фундатарам была сям’я Нарбут, але ўжо ў 1812 годзе быў асвечаны новы мураваны касцёл. Яго зафундавала сям’я Тышкевічаў. У часы савецкай улады ў касцёле была прадуктовая крама, а напрыканцы 50-х гадоў мінулага стагоддзя прынята рашэнне знішчыць касцёл. Аднак людзі не дапусцілі гэтага. Як успамінаюць старэйшыя парафіяне, гэта зрабіць не дазволіў  мясцовы міліцыянер, якога ведалі як чалавека справядлівага. Ён сказаў адкрыта і ясна: “Не вы яго будавалі, не вы яго і нішчыць будзеце”. Так да сённяшняга дня найпрыгажэйшы дар святыні цешыць вока і сэрца кожнага, хто ў яго трапляе.

Разам з кс. біскупам Аляксандрам усе вернікі перапрашалі Бога за грахі, спявалі гімн хвалы, а таксама слухалі Божае слова ва ўрачыстасць Хрыста, Валадара Сусвету. Гучала шмат прыгожых і цёплых слоў: пробашч дзякаваў парафіянам, дзеці і моладзь — прысутным гасцям, мясцовая ўлада — за дар святыні, а кс. біскуп на заканчэнне ўрачыстасці заахвоціў усіх занесці прывітанне ў свае хаты.

Гісторыя касцёла была прадэманстравана таксама ў мультымедыйнай прэзентацыі перад урачыстай малітвай, адбыўся і цікавы канцэрт рэлігійнай песні.

Варта адзначыць, што ў апошнія гады быў праведзены грунтоўны рамонт касцёла, шмат рэчаў было зменена і адноўлена, а перадусім гэта быў духоўны рамонт нашых сэрцаў, якія ў гэты дзень былі адноўлены ў прыгожай святыні, у якой хочацца маліцца.

Ксёндз Павел Салабуда,

адказны за СМІ Гродзенскай дыяцэзіі.

На здымку: падчас урачыстасці.

Фото сайта http://prosto-free.livejournal.com.