Масленіцу прывячалі ды вясну гукалі. На гарадской плошчы ў Воранаве адсвяткавалі Масленіцу

17 февраля 24 828

1C9A4168.JPG

З даўніх часоў на памежжы зімы і вясны беларусы адзначаюць Масленіцу. Нашы продкі святкавалі вызваленне зямлі з палону і гэтую традцыю передалі нам. Захавалі яе і на Воранаўшчыне. Сёння на раённым свяце землякоў і гасцей шчыра віталі і частавалі блінамі, якія сімвалізуюць сонейка, што сагравае і абуджае зямліцу-маці ад зімовага сну.

1C9A4159.JPG

1C9A4160.JPG

1C9A4169.JPG

1C9A4181.JPG

1C9A4186.JPG

Надвор’е не ўсміхнулася землякам. Яшчэ з раніцы задажджылася. Хоць гэта дарослых і затрымала ў хатах, ды дзятве не стала памехай для гучнай забавы.

1C9A4176.JPG

— Вельмі рады, што мне выпала такая цудоўная магчымасць — святкаваць разам з вамі адно з любімых народных свят, — прывітаў воранаўцаў госць пасёлка — член Беларускай партыі “Белая Русь” Віталій Ракавец. — Ведаю, што воранаўская зямля багатая на гісторыка-культурную спадчыну. З асаблівай пашанай тут ставяцца да традыцыяў продкаў. Святкаванне Масленіцы — яскравы гэтаму прыклад. Няхай і надалей у вас будзе цеснаю повязь з роднай зямлёй, сваімі каранямі. Гадуйце дзетак на беларускай культуры, прывівайце ім любоў да Бацькаўшчыны. Будзьце шчаслівымі, духоўна багатымі і неабыякавымі людзьмі.

1C9A4225.JPG

1C9A4231.JPG

1C9A4234.JPG

1C9A4236.JPG

1C9A4267.JPG

1C9A4286.JPG

1C9A4297.JPG

1C9A4300.JPG

1C9A4301.JPG

1C9A4305.JPG

1C9A4320.JPG

Па даўняй завядзёнцы, ніводзін госць не пакіне гасцінную воранаўскую зямлю без пачастункаў. А бліноў гаспадынькі нагатавалі багата! Ды не спяшаліся яны дзяліцца рэцэптамі — у кожнай, лічаць, павінен быць свой кулінарны сакрэт. Пачэснае месца сярод страў заняла наша брэндавая — нацкія дзеруны. Віталій Мікалаевіч быў уражаны адкрытасцю і гасціннасцю нашых людзей, тым, што настолькі моцна яны любяць свой край, захоўваюць яго традыцыі. Ад Беларускай партыі “Белая Русь”, грамадскага аб’яднання “Белая Русь” уручыў падарункі самым здольным жанчынам.


1C9A4187.JPG

1C9A4189.JPG

1C9A4203.JPG

1C9A4208.JPG


Тым часам на плошчы ліліся песні, гандлявалі сваімі вырабамі майстры. Дзятва актыўнічала ў гульнях, каталася на поні. І час ад часу ласавалася, канешне ж, блінамі.

Кульмінацыяй свята стала спальванне пудзіла. Яно гарэла, а разам з ім, быццам, сыходзіла ў нябыт зімовая халадэча, а сэрца імкнулася насустрач вясне. Хутчэй бы “заспявалі” на полі трактары і зямліца прыняла новае зерне.

1C9A4328.JPG

1C9A4331.JPG

1C9A4339.JPG

1C9A4340.JPG

1C9A4341.JPG

1C9A4346.JPG

1C9A4365.JPG

1C9A4375.JPG

1C9A4352.JPG

1C9A4358.JPG

1C9A4398.JPG

1C9A4424.JPG

1C9A4445.JPG

Марына КАНДРАТОВІЧ.

Фота Алега БЕЛЬСКАГА.

Добавление комментария
CAPTCHA
*